çimenlik bir alana geldi ve yaşadığı, hissettiği her anını tezer'in sözleriyle anlamlandırmak istedi.
bunlar, o'nun an'larının bazılarıdır.
"ılık bir yaz sonu havası. insanın hem bedenini, hem düşüncelerini okşayan bir hava."
bunlar, o'nun an'larının bazılarıdır.
"ılık bir yaz sonu havası. insanın hem bedenini, hem düşüncelerini okşayan bir hava."
"bir yandan dünyayı tüm insanların mekanı olarak algılamak gerekir."
"işte burada istediğim her şeyi yapabiliyorum. ışık var. kitaplar var. ben varım. dünyam var."
"yalnız yaşı olmayan ve dünyalarını kendi içlerinde taşıyan insanlara dayanabildiğimi görüyorum."
"varoluşumuzun en ilginç yanı bu düşünsel oyun. Acı, sevgi, kurtuluş, yalnızlık, mutluluk, kin, ölüm, ağaç, dağ, deniz, çocuk, adam, gece, sabah, evlerin duvarları, dünya, dünyayı saran boşluk, sonsuzluk, hepsi düşüncede oluyor. hayır, "cogito ergo sum" demeyeceğim. peki ne diyeceğim?
"varım, öyleyse düşünüyorum."
"varım, öyleyse düşünüyorum."
"Sorunlar, acılar, göçler, dünyanın sonu gelmez akışı idi."
"Kimse her insanın yaşamının ortak yanları olduğunu düşünmüyor. Özlem. Acı. Diğer sözcükleri kullanmıyorum. Çok büyük sözcükler. Çok büyük olguları çağrıştırıyor."
"ve yaşam yalnız rüzgar, yalnız gökyüzü, yalnız yapraklar ve yalnız hiç değil mi"
