PROJEKT ZAGOSPODAROWANIA TERENU ZIELENI
PRZY UL. BOHOMOLCA W KRAKOWIE
Metoda wielkopowierzchniowych rabat bylinowych - zestawów roślin strukturalnych, towarzyszących i wypełniających
Rysunek 1. Inwentaryzacja wraz z rozwarstwieniem gatunkowym drzewostanu na terenie zieleni przy ul. Bohomolca w Krakowie, skala 1:1000, wykonanie AutoCAD
Rysunek 2. Projekt zagospodarowania terenu zieleni przy ul. Bohomolca w Krakowie - usytuowanie rabat bylinowych i pozostałej zieleni, skala 1:1000, wykonanie AutoCAD
Rysunek 3. Projekt zagospodarowania terenu zieleni przy ul. Bohomolca w Krakowie - rozmieszczenie roślin, skala 1:200, wykonanie AutoCAD
O PROJEKCIE
1. Informacje ogólne
1.1. Opis zagospodarowania, sposobu użytkowania, mapka poglądowa z zaznaczonymi granicami
Teren przeznaczony do projektu zajmuje ok. 1,5 ha oraz znajduje się w sąsiedztwie zarówno bloków mieszkalnych jak i ruchliwej ulicy głównej. Na jego obszarze zostało zinwentaryzowane 70 okazów drzew, gdzie przeważającym gatunkiem wśród nich okazała się wierzba żałobna 'Chrysocoma' (rysunek 1).
Teren aktualnie służy głównie do przemieszczenia się między blokami a chodnikiem oraz wyprowadzania psów. Znajdują się tam wydeptane przez ludzi ścieżki łączące różne odcinki chodnika z chodnikiem znajdującym się przy bloku lub bezpośrednio do wejścia bloku. Brak nawierzchni utwardzonej, znajdują się tam wyłącznie drzewa oraz trawnik.
1.2. Charakterystyka stanowiska (warunki świetlne, glebowe)
Gleba na danym terenie jest piaszczysto-gliniasta, średnio wilgotna jednak posiada tendencję do przesychania latem.
W miejscach ocienionych nie przesycha w takim stopniu jak na stanowiskach słonecznych.
Większość terenu jest dobrze nasłoneczniona. Wyjątkiem są miejsca, w których rosną drzewa w skupiskach.
2. Założenia projektu
2.1. Planowane przeznaczenie terenu
Teren przeznaczony do zagospodarowania jest fragmentem dużego terenu zieleni przyosiedlewej, która służy mieszkańcom głównie jako przestrzeń do spacerów, najczęściej ze zwięrzętami. Brak na terenie podstawowej małej architektury, takiej jak ławki i kosze na śmieci, które ułatwiają i umilają korzystanie z terenu zieleni powoduje, że miejsce nie jest wykorzystywane rekreacyjnie. Negatywnie wpływa na to również towarzysząca ruchliwa droga łącząca dzielnicę Prądnik Czerwony z Mistrzejowicami.
Teren postanowiono wzbogacić w wielkopowierzchniowe rabaty bylinowe oraz okalające je żywopłoty i szpaler izolacyjny, który z czasem zagłuszy dźwięk jeżdżących samochodów. W centrum parku bylinowego zaprojektowano plac pod osłoną z koron ozdobnych wiśni wraz z leżakami. W parku znalazło się również miejsce na niewielki plac zabaw z podstawowymi elementami do zabawy dzieci w wieku przedszkolnym i trochę starszych. Przed podjęciem prac projektowych wykonano dokładną analizę funkcjonalności terenu. Dzięki temu powstały układ zachował cechy pierwotne. Najważniejszy dla koncepcji był istniejący drzewostan oraz rzeczywisty układ komunikacyjny, który dotychczas stanowiły ściężki wydeptane w trawniku. Aby zachować choć część dużego trawnika do zabawy ze zwięrzętami, w parku wytyczono niewielkie powierzchnie trawiaste.
2.2. Założenia projektowe i zastosowane rozwiązania (m.in. podział na strefy funkcjonalne, rozwiązania komunikacyjne, rabaty wielkopowierzchniowe – podział na sekcje itp.)
Głównym założeniem projektowym było wprowadzenie wielkopowierzchniowych rabat bylinowych z gatunkami roślin dobranych do warunków panujących na terenie oraz dodatkowo stworzenie kompozycji spójnej kolorystycznie. Na terenie przeznaczonym do opracowania wyróżniono trzy stanowiska, różniące się od siebie pod względem dostępności do światła (stanowisko słoneczne, półcieniste lub cieniste) oraz co za tym idzie – wilgotności gleby. Do stworzenia koncepcji stworzono 5 zestawów roślin składających się z gatunków strukturalnych, towarzyszących oraz matrix, a w ramach każdego z nich skomponowano moduły będące częścią składową każdej sekcji w projekcie. W celu spełnienia założonych kryteriów zestawy roślin składały się z gatunków o kwiatach w kolorach ciepłych – żółtym i pomarańczowym (zestaw 1 i 2) oraz o kwiatach w kolorach zimnych – niebieskim i fioletowym (zestaw 3 i 4). Ostatni zestaw był mieszany, ponieważ miał stanowić łagodne połączenie poprzednich. Wybrane kolory, według pozycji w kole barw są kolorami dopełniającymi, które są dobrze odbierane przez ludzkie oko. O układzie komunikacyjnym zadecydowały istniejące ścieżki w trawniku. Zbyt duże fragmenty rabat przedzielono ścieżkami, a ponieważ teren służy również jako łącznik między osiedlem a dostępem do komunikacji miejskiej, po terenie można łatwo i szybko się przemieszczać (rysunek 2 i 3).
